اروپا

مقدونیه، جایی در شبه‌جزیره بالکان، با سابقه‌ جنگ و درگیری فراوان در دهه 90 و واپسین دهه سال 2000 میلادی، حالا خود را به‌عنوان یک مقصد توریستی مطلوب در شرق اروپا معرفی می‌کند، جایی که ایرانیان نام آن را از سال‌ها پیش به یاد دارند؛ وقتی «اسکندر»نامی که اهل مقدونیه بود به ایران حمله کرد و یکی از نخستین اشغال‌های ایران توسط خارجی‌ها را رقم زد.

وقتی مقدونیه پس از استقلال شهریور 1380 قصد داشت در ملل متحد عضو شود، یونان به نام این عضو جدید اعتراض کرد، چرا که بخش بزرگی از این کشور هم مقدونیه نام دارد و این تشابه اسمی می توانست در آینده دردسرهایی را درست کند. در نتیجه آن اعتراضات نام رسمی کشور عوض شد، ولی حالا هیچ کس در جهان پیدا نمی شود که وقتی از او می پرسی کجا رفته بودی سفر بگوید: «جمهوری مقدونیه از یوگسلاوی سابق!» البته با وجود این تغییر هم هنوز یونان راضی نشده و مذاکرات دو کشور بر سر این اسم ادامه دارد.

همان طور که بیان شد مقدونیه یکی از کشورهای تازه تاسیس جهان است که بعد از فروپاشی یوگسلاوی به وجود آمده است. 24 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و این یعنی از 17 استان ایران کوچک تر و تقریبا هم اندازه استان کرمانشاه است. جمعیت این کشور کوچک، دو میلیون نفر است، یعنی هم اندازه استان البرز کشور خودمان.

مقدونیه یک کشور محصور در خشکی است و هیچ ساحلی ندارد. البته در درون این کشور حدود 50 دریاچه وجود دارد که در کنار بیش از 15 قله بالای 2000 متر مربع، محیط خوبی را برای طبیعت گردان فراهم می کند.

از نظر قومی، مقدونی ها در این کشور در اکثریت هستند، به زبان مقدونیه ای صحبت می کنند و بیشترشان ارتدکس هستند. (البته 33 درصد جمعیت هم مسلمان است) از نظر سنی هم حدود 43 درصد مردم در بیست و پنج تا پنجاه و چهار سالگی هستند که نشان می دهد با یک کشور میانسال روبه رو هستیم. میانگین سنی در این کشور (36 سال) هم موید این موضوع است. همچنین باید گفت مثل بسیاری از کشورهای جهان با کشوری روبه رو هستیم که تعداد مردان اندکی بیش از زنان است و میزان افراد شهرنشین از روستانشینان بیشتر است. (60 درصد مردم شهرنشین هستند)

شاخص های جمعیتی این کشور وضع مطلوبی را نشان می دهد. مثلا 97 درصد مردم باسواد هستند یا 98 درصد به آب آشامیدنی دسترسی دارند و میزان امید به زندگی مردم نزدیک به 75 سال است.

از منظر اقتصادی اما وضع این کشور چندان مناسب نیست. میزان تولید ناخالص داخلی یعنی حجم کل ثروت تولید شده در یک سال نزدیک به 22 میلیارد دلار است، یعنی 45 برابر کمتر از کشور ما. 28 درصد مردم بیکار هستند و 30 درصد زیر خط فقر زندگی می کنند. با وجود این، تورم در این کشور 3 درصد و مثل باقی کشورهای اروپای شرقی اندک است. همچنین مقدونیه پس از استقلال خود از یوگسلاوی راه اصلاحات اقتصادی را پیش گرفت و حالا در شاخص سهولت کسب وکار رتبه 25 جهان را به دست آورده است.

اقتصاد این کشور مبتنی بر بخش خدمات است. تولید غذا و نوشیدنی مهم ترین صنعت و انگور هم مهم ترین محصول کشاورزی این کشور است. 30 درصد درآمد دولت هم از مالیات به دست می آید. آلمان و بریتانیا مهم ترین شرکای تجاری مقدونیه هستند. این کشور بیش از هر چیز غذا، نوشیدنی و تنباکو صادر و ماشین آلات وارد می کند.

دولت سرمایه گذاری جدی روی توریسم هم انجام داده است. گفته می شود در سال، 700 هزار گردشگر خارجی از این کشور دیدن می کنند. آثار دیدنی مقدونیه به دو دسته تقسیم می شود؛ آثار طبیعی چون دریاچه ها و پارک های ملی و آثار تاریخی که بیش از هر چیز زمینه دینی و مذهبی دارند.

درباره فرهنگ مقدونیه باید گفت موسیقی این کشور زیر نظر کلیسا رشد خوبی داشته و نقاشان بزرگی هم از آن برخاسته اند. همچنین باید به اپرا اشاره کرد که جایگاه مناسبی در این کشور دارد. از نظر جشنواره های مردمی می توان به جشنواره تابستانی «اهرید» و جشنواره عصرهای شعر استروگا اشاره کرد که جزو وقایع مهم در این کشور حوزه بالکان است.

با این وصف مقدونیه گزینه مناسب سفر برای سه دسته از افراد است؛ نخست کسانی که به دنبال یک طبیعت بکر هستند، دوم کسانی که می خواهند با تاریخ یکی از قدیمی ترین کشورهای جهان (حداقل از منظر نام) آشنا شوند و دسته سوم کسانی که دوستدار گردشگری فرهنگی هستند. مخصوصا با وجود تنوعی که در این کشور هست، دیدن وقایع فرهنگی و هنری آن می تواند بسیار لذت بخش باشد.

چطور برویم؟

با وجود این که ایران در مقدونیه سفارت دارد و اتباع این کشور می توانند بدون ویزا به مدت سه ماه به ایران سفرکنند، ورود ایرانیان به مقدونیه نیاز به ویزا دارد. برای گرفتن ویزای مقدونیه باید به سفارت این کشور در یکی از کشورهای همسایه مثلا ترکیه مراجعه کنید. اگر ویزای شینگن که ویزای قابل قبول برای ورود به کشورهای اروپایی عضو شینگن است داشته باشید، ورود به مقدونیه مجاز است. هزینه سفر به مقدونیه با یک شرکت هواپیمایی خارجی، نزدیک به سه میلیون تومان است. البته باید هزینه اقامت در کشور ثالث برای گرفتن ویزا را هم در نظر داشته باشید. در عین حال هزینه اقامت در این کشور به نسبت دیگر کشورهای اروپایی پایین تر است. مثلا می توانید با حدود 700 هزار تومان در مرکز پایتخت این کشور یک آپارتمان اجاره کنید و با 60 هزار تومان در یک رستوران متوسط، یک وعده غذایی بخورید. (ضمیمه چمدان)

مصطفی مسجدی آرانی