مدیر گروه گردشگری پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری راه حل مهمترین مشکلات فرا روی گردشگری را پژوهش دانست.
به گزارش ایسنا، حسن الماسی با تاکید بر این‌که هر چند سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با چالش‌های خاص خود روبروست اما نسخه همه‌ی آن‌ها را باید با پژوهش و تحقیق پیچید، افزود: اقدامات، تصمیم‌ها و تلاش‌هایی که ما در میراث فرهنگی انجام می‌دهیم اگر قبل از برنامه‌ریزی، هدف‌گذاری، سیاست‌گذاری و خط مشی صورت بگیرد و با خروجی پژوهش همراه نباشد، فاصله ما با کشورهای همسایه که در بحث گردشگری حرفی برای گفتن دارند بسیار زیاد می‌شود.
وی افزود: احساس ما این است که اگر بخواهیم اقدامات سریع، جدی و موثر داشته باشیم به ناچار باید از پژوهش و مطالعه کمک بگیریم و علاوه‌بر داشتن رویکردی عمیق‌تر به پژوهش، منابع زیادی را در اختیار آن بگذاریم .
به گفته او، در این صورت است که باید موضوعات و مسائل گردشگری از منظر گردشگری را به دقت احصا کنیم، چون احصای مسائل و مشکلات و اولویت‌بندی به ما کمک می‌کند تا توان علمی، فکری، بودجه‌ای و منابع خودمان را در این زمینه بکار بگیریم.
مدیر گروه پژوهشی راهبردی گردشگری، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری افزود: شاید مطالعات و تحقیقات زیادی انجام شود اما با محدودیت‌هایی مانند محدودیت منابع و نیروی انسانی که داریم کاری به جایی نمی‌بریم و باید روی چالش‌های جدی که خود چالشی بزرگ است، کار کنیم .
بررسی تنگناهای توسعه گردشگری نوین درایران
حمید ضرغامی، عضو هیات علمی گروه مدیریت جهانگردی دانشگاه علامه طباطبایی نیز در این نشست با اشاره به ضرورت توسعه گردشگری و موانع آن گفت : یک سفر هزار مایلی با نخستین گام آغاز می‌شود، یعنی از زمانی‌که فکر سفر به سرمان می‌زند ما وارد مقوله‌ی گردشگری شده‌ایم، در حالی که گردشگری را مجموعه‌ای از روابط متقابل انسان‌ها می‌توانیم بدانیم، چون به هر صورت ما با روابط انسان‌ها سرو کار داریم .
به گفته این پژوهشگر بسیاری از اوقات گردشگری را به عنوان یک سیستم می‌بینیم، مجموعه‌ای از اجزا که در جهت یک هدف خاص ارتباط دارند، بسیاری از اوقات به عنوان یک فعالیت فرهنگی آن را بررسی می‌کنیم، بسیاری از جاها به عنوان فعالیت اقتصادی شناخته می‌شود و اخیرا نیز گفته می‌شود نباید نگاه فرهنگی به گردشگری باشد، نگاه باید اقتصادی باشد.
ضرغام افزود: گردشگری یک صنعت است و به هر صورتی که به آن نگاه کنیم دوعامل سفر و اقامت در محلی خارج از محل زندگی معمول است که نمی‌توان آن را در نظر نگرفت.
او گفت: گردشگری با سفر آغاز می‌شود، ولی هر سفری گردشگری نیست، با بررسی تکامل گردشگری می‌بینیم در سال‌هایی که گردشگری توسعه پیدا می‌کند، در ابتدا توجه به منافع اقتصادی با نیت ارزآوری بوده و علاوه بر آن فرهنگ‌ها با هم در ارتباط هستند و موجب صدور تکنولوژی می‌شود در ادامه شیفتگی به این صنعت به گونه‌ای می‌شود که دولت‌ها بخشی از بودجه‌ی عمومی را صرف جذب گردشگر کنند.
وی تاکید کرد: بعد از این مدت که تعداد غریبه‌ها در مقاصد گردشگری زیاد و آثار منفی‌اش آشکار شد، عده ای گفتند کسی که به توسعه گردشگری فکر می‌کند در واقع به منافع ملی خیانت می‌کند، همچنین مجبور می‌شویم بخش عمده‌ای از ارز را به مبدا برگردانیم .
ضرغامی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: اگر بتوانیم جریان برنامه‌ریزی گردشگری را در جهتی سوق دهیم که بتواند جلوی آثار منفی را بگیرد و آثار مثبت را تقویت کند کار پسندیده‌ای انجام شده است، هر برنامه‌ای بخواهد در جهت توسعه گردشگری صورت گیرد، نخست باید نیاز مردم راسر لوحه‌ی کارش قرار دهد و سپس به محیط زیست و رضایتمندی گردشگر بپردازد .