طی دهه گذشته، صنعت گردشگری رشد مداوم و پرسرعتی را تجربه کرده است. حتی در سالهایی که بحران اقتصادی، بسیاری از صنایع دنیا را تحت تأثیر قرار داده و این صنایع را در رکودی عمیق فرو برده بود، صنعت گردشگری همچنان به رشد خود ادامه میداد.
25 درصد صنعت گردشگری در دنیا را صنعت ورزش ایجاد میکند، اما نکته حائز اهمیت این است که بالاترین و سریعترین میزان رشد در میان انواع متفاوت گردشگری به گردشگری ورزشی اختصاص دارد. گردشگری ورزشی به مسافرتهایی اطلاق میشود که به منظور فعالیتهای ورزشی در دنیا انجام میگیرد. گردشگران ورزشی به چهار دلیل متفاوت مسافرت میکنند؛ افراد یا برای مشارکت در رویداد ورزشی مسافرت میکنند یا قصد حمایت از ورزشکاران، تیمهای ورزشی و تماشای مسابقات را دارند. در کنار این دو دلیل، برخی به سبب استفاده از مزایا و امکانات پزشکی ـ ورزشی یک کشور تن به مسافرت میدهند و گروهی نیز برای مشاهده آثار ورزشی از جمله موزهها، ورزشگاهها، نمایشگاهها، همایشها و دیگر مسائل مربوط به ورزش به سیل عظیم گردشگران ورزشی میپیوندند. رویدادهای بزرگ بینالمللی از جمله جامهای جهانی در رشتههای مختلف ورزشی، المپیکهای تابستانی و زمستانی، المپیکهای قاره ای، المپیادهای دانشجویی و دانش آموزی در کنار رویدادهای ورزشی نظیر جام باشگاههای جهان، لیگ قهرمانان اروپا و دیگر رقابتهای بزرگ بینالمللی، تماشاگران و علاقهمندان بسیاری را در سرتاسر دنیا به سمت و سوی خود جذب کرده و سبب رونق دو حوزه ورزش شده است. دو صنعت گردشگری و ورزش جزو صنایع پربازده و پر مخاطب در دهههای اخیر بوده که حتی کمترین تأثیر را از رکود اقتصادی جهانی پذیرفتهاند. همبستگی و پیوند این دو حوزه و همافزایی خاصی که به واسطه در کنار هم بودن این دو صنعت به وجود میآید، فرصت بزرگی برای استفاده، درآمدزایی و سوددهی در اختیار کشورها، دولتها و بخشهای خصوصی قرار میدهد. ورزش و گردشگری ارتباطی دوسویه دارد؛ به همان نسبت که در گردشگری به واسطه ورزش و رویدادهای ورزشی رونق ایجاد میشود، ورزش را نیز به واسطه گردشگری و گردشگران میتوان رونق داد.
دکتر محمدحسین انصاری
پژوهشگر ورزش