22 مهر مصادف با 4 اکتبر که روز جهانی استاندارد نام گذاری گردیده است. استاندارد در یک واژه به معنی نظم و پیروی از یک الگو است.استانداردها یا ویژه محصول هستند یا ویژه نظام مدیریتی؛استانداردهای محصول که معمولا توسط سازمان ملی استاندارد تدوین می گردد به صورت اجباری یا تشویقی می باشد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی انجمن علمی استاندارد ایران، دکتر علی جلالی مدرس بین المللی و عضو هیات مدیره انجمن علمی استاندارد ایران گفت: از زمان هخامنشیان در دوره کوروش کبیر برای ساخت تخت جمشید از استانداردهای مدیریتی در ایران استفاده می شده است. اگر به مجسمه های تخت جمشید نگاهی بیندازیم چهره شاد و خندان مجسمه ها دال بر استفاده از استاندارد مدیریتی در آن زمان می باشد بدین معنی که از سیستم مدیریتی جایگزینی کارکنان، مزایای مرخصی و بیمه آموزش کارکنان، استفاده می شده است اما مجسمه های اهرام مصر غمگین به نظر می آیند چرا که از استاندارد مدیریتی در ساخت آنها استفاده نشده است.
این مدرس بین المللی افزود: خوشبختانه در سال های اخیر به استاندارد ها توجه بیشتری شده است. به ویژه اینکه تولید کنندگان بسیاری از کالاها از جمله مواد غذایی،لوازم خانگی و خودرو موفق به اخذ گواهینامه های استاندارد و اجباری و ایزو گردیده اند.
وی در پاسخ این سوال که چرا با وجود این استانداردها هم چنان مشتریان ناراضی هستند، گفت: یکی از دلایل مهم آن است که استاندارد زنجیره تامین را در بر نگرفته است، مثلا کارخانه تولید آرد محصولی استاندارد تولید می کند و دارای گواهی استاندارد ملی و حتی ایزو می باشد ولی نانوایی کار خود را به طور استاندارد انجام نمی دهد یا اینکه کارخانه تولید لبنیات یا سایر مواد غذایی کالایی استاندارد تولید می کند اما در سوپر مارکت شرایط نگهداری مناسب نیست و ممکن است آن فرآورده غذایی فاسد شود در برخی موارد آرم استانداردهای مختلف برروی محصول درج می گردد ولی استانداردهای دریافتی فاقد اعتبار بین المللی می باشد که متاسفانه اخیرا در ایران دریافت می شود حتی ممکن است کارخانه تولیدی چند سال پیش موفق به دریافت یک گواهی نامه استاندارد بین المللی شده است اما به دلیل عدم رعایت معیارهای اصولی آن گواهینامه ابطال شده است ولی همچنان آن کارخانه از آرم یا لوگو آن استاندارد در تبلیغات خود استفاده می نماید، سازمان ملی استاندارد ایران به تنهایی از پس نظارت بر تمام استانداردها برنخواهد آمد و این نیاز به فرهنگ سازی و افزایش آگاهی مردم دارد، بدون شک نقش انجمن ها و NGO ها می تواند بسیار کارساز باشد.