عضو هیات مدیره‌ی جامعه هتلداران ایران گفت: عوارض شهرداری، مالیات‌ها و هزینه‌های جاری و نگهداری هتلداری در ایران آنقدر وحشتناک و سنگین است که بسیاری از سرمایه‌گذاران را از ادامه کار منصرف می‌کند.
عبدالحمید حرمتی در گفت‌وگو با خبرنگار گردشگری ایسنا درباره‌ی شرایط موجود برای سرمایه‌گذاری در صنعت هتلداری به دنبال ایدئولوژی و پیش‌بینی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای ساخت 400 هتل در کشور تا 11 سال آینده، نخست به این نکته اشاره کرد که هتل فقط بخشی از مجموعه سفر گردشگران را شامل می‌شود که با افزایش تعداد آن‌ها نمی‌توان گردشگران را جذب و حفظ کرد و در ادامه‌ی این سخنانش افزود: در گردشگری فقط نباید هتل ساخت، باید جاذبه و محصول را هم ایجاد کرد، مثلا در شهر اهواز که مرکز جنگ ایران به شمار می‌آید حتی یک موزه‌ی جنگ وجود ندارد. درست است که آثار باستانی و سایت‌های تاریخی قابل توجهی در این استان داریم، اما مگر همه آن‌ها چقدر از وقت گردشگر را در سفر به این منطقه پر می‌کنند که دیگر نیاز نباشد جاذبه ایجاد کنیم؟
رییس اتحادیه هتل و هتل‌آپارتمان‌های خوزستان اضافه کرد: بیشتر گردشگرانی که به خوزستان سفر می‌کنند بین 24 تا 48 ساعت اقامت دارند، در این مدت کجا را می‌توانند ببینند؟ ما حتی یک مجموعه از آثار باستانی استان خوزستان نداریم. در کنار سایت‌های جهانی هم زیرساخت مناسب وجود ندارد و گردشگر اگر بخواهد سازه‌های آبی شوشتر، چغازنیبل و شوش را ببیند باید بیشترین زمانش را صرف امد و شد کند.
حرمتی در ادامه مشکل هتلداری ایران را در نظام مسافرتی و نه تعداد کم اتاق‌ها دانست و در ادامه گفت: در شهر اهواز 700 اتاق برای اقامت وجود دارد که در بیشتر مواقع خالی هستند. در واقع مساله‌ی هتلداری ایران، کمبود اتاق خالی نیست، بلکه نظام مسافرتی است. در اروپا معمولا همایش‌ها و نمایشگاه‌ها در فصل غیر سفر انجام می‌شود، اما در ایران همه‌ی همایش‌ها و نمایشگاه‌ها دقیقا وقتی آب و هوای مناسب و فصل سفر است برگزار می‌شود و دیگر جای خالی برای مسافران پیدا نمی‌شود.
وی تاکید کرد: تعداد اتاق‌های اقامتی در ایران به شکل مصنوعی کم است، چرا که نظام مسافرتی درست رعایت نمی‌شود. اهواز از کل سال فقط چهار ماه مسافر دارد و دقیقا در همان دوره‌ی زمانی تمام رویدادها و همایش‌ها در این شهر برگزار می‌شود و هتل‌ها با مهمانان این برنامه‌ها پر می‌شود، درحالیکه اصلا دلیلی ندارد این دورهمی‌های دولتی و علمی فقط در این دوره محدود زمانی برگزار شود، چون نتیجه کار این می‌شود که هتل‌های اهواز چهار ماه شلوغ و هشت ماه سال خالی هستند.
او درباره‌ی این‌که چگونه می‌توان این نظام مسافرتی را سامان‌دهی کرد؟ گفت: سیستم‌های دولتی از ما به عنوان بخش خصوصی اطاعت نمی‌کند؛ ولی اگر از سوی مقامات ارشد دولتی دستوری داده شود آن‌ها ملزم به رعایت آن می‌شوند.
حرمتی سپس درباره‌ی موانع سرمایه‌گذاری در صنعت هتلداری ایران، اظهار کرد: واقعیت این است که سرمایه‌گذاری در هتلسازی توجیه اقتصادی ندارد، در همه جای دنیا به سرمایه‌گذاران این حوزه کمک می‌کنند؛ اما سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در ایران چقدر به هتلسازی کمک کرده و یا از آن حمایت کرده است؟ حققیت آن است که نه تنها حمایتی نکرده، بلکه هیچ کاری هم برای هتلسازی و هتلداری نکرده است.
وی ادامه داد: بسیاری از هتلداران با شهرداری‌ها به چالش جدی خورده‌اند، مثلا شهرداری اهواز عوارض ساخت و نوسازی و هزینه پسماند را به طور غیر قانونی افزایش داده و ما پی‌گیر آن هستیم. بانک‌ها به عنوان متولی پرداخت تسهیلات نیز اعلام می‌کنند پروژه‌های مربوط به هتل توجیه اقتصادی ندارد و همه این‌ها کارها هتلسازی را خوابانده است.
رییس اتحادیه هتل‌ها و هتل آپارتمان‌های خوزستان درباره‌ی تعداد پروژه‌های ساخت هتل که در خوزستان موقف شده است، اظهار کرد: تعداد پروژه‌های که متوقف شده، زیاد است. مثلا در شهرهای بهبهان و یا شوشتر که یک اثر جهانی دارد هتل‌هایی درحال ساخت بودند که متوقف شده‌اند، چون شهرداری با عوارض سنگینی که برای ساخت و نوسازی می‌گیرد اجازه نمی‌دهد سرمایه‌گذاران مسیرشان را با در فضایی آرام و مطمئن طی کنند.
وی سپس به هزینه‌هایی که یک هتلدار متحمل می‌شود، اشاره کرد و افزود: از مجموع هزینه‌های یک هتل، معمولا حدود 65 درصد صرف هزینه‌های جاری و حدود 25 درصد هم صرف هزینه‌های استهلاک می‌شود و فقط 10 تا 15 درصد سود عاید می‌شود که همه‌ی آن هم سود خالص نیست. حال در چنین شرایطی یک هتل باید عوارض سنگین نوسازی، ساخت و پسماند را هم بدهد که از سال گذشته تاکنون 10 تا 20 برابر شده است.
حرمتی گفت: ما حمایت دولت را نمی‌خواهیم، فقط می‌خواهیم ما را اذیت نکنند. وضعیت کنونی طوری است که به اشکال و عناوین مختلف هزینه‌های مالیاتی بالا می‌رود و بعد این انتظار وجود دارد که هتل بسازیم. با این وضعیت چگونه هتلسازی توجیه دارد. اصلا چرا دولت مالیات بر ارزش افزوده را از بخش اقامت حذف نمی‌کند، با این کار در واقع بخشی از هزینه اقامت مردم را کمتر و نرخ هتل‌ها را ارزان‌تر کرده است. دود این مالیات‌ها و عوارض‌ها فقط به چشم مردم می‌رود.