بخش‌های باقیمانده از باغستان قزوین که حدود هزار سال برای سرسبز شدن‌اش وقت صرف شده است، تخریب می‌شود تا مجتمع‌های تجاری، اداری، کارگاه و کارواش جای درختان‌اش بالا بیایند و درآمدی رقم بخورد!
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، باغ‌های قزوین باسابقه تاریخی بیش از هزار سال میراثی منحصر به فرد در این شهر است که مشابه‌اش را ایران در جای دیگری به خود ندیده است، جاییکه مردم قزوین نام‌اش را «باغستان» گذاشته‌اند و در آن به روش نیاکان خود باغ‌داری می‌کنند.
اما به نظر می‌رسد کمیسیون ماده 5 و اداره‌کل راه و شهرسازی استان قزوین می‌خواهند این بخش تاریخی از شهر را که به نوعی یکی از ورودی‌های شهر نیز محسوب می‌شود، به بیابان بی آب و علفی تبدیل کنند که انتهایش انگار سراب تاریخ قزوین است.
27 مهرماه امسال در صورت جلسه کمیسیون طرح تفصیلی شهر قزوین که به امضای «مرتضی روزبه»، استاندار قزوین، «منوچهر حبیبی»، معاونت امور عمرانی استانداری قزوین، «حامد مانی‌فر»، سرپرست اداره‌کل راه و شهرسازی استان، «عباس ظاهری»، رییس شورای اسلامی شهر، «پیمان پیرمرادی»، مدیرکل دفتر فنی استانداری قزوین، «کوروش کشاورز محمدیان»، سرپرست سازمان جهاد کشاورزی استان، «علی فرخزاد»، نماینده سازمان نظام مهندسی استان و «محمد علی حضرتی‌ها»، مدیرکل میراث فرهنگی استان رسید، طرح ساماندهی یک بلوار به تصویب رسید؛ طرحی که عملا باغستان قزوین را نابسامان می‌کند.
اما در این میان امضای مشروط مدیرکل میراث فرهنگی استان قزوین مبنی بر این‌که «با توجه به ثبت ملی باغستان و ضرورت حفظ آن در صورت عضویت سازمان میراث فرهنگی در کمیته‌ی منتخب و دیگر موارد تصمیم‌گیری در محدوده طرح موافقم.» به نظر می‌رسد به چشم هیچ‌کس نیامده است.
مخالفتی که در آن رسما اعلام شده است که «عمق 200 متر، غیرضروری و موجب تخریب باغستان است»، اما به نظر می‌رسد گوش و چشم شنوا و بینایی در این میان وجود ندارد. چون در این بندِ واحد مساحت زمین در کاربری‌های مختلف مانند تجاری کمتر از 300 متر، تجاری – خدماتی بین 300 تا 1000 متر مربع، مختلط بیش از 1000 متر، تعمیرگاهی 2000 متر و خدماتی و رفاهی براساس نقشه پیوست مساحت می‌گیرند و در این میان تاکید و مخالفت مدیرکل میراث فرهنگی استان قزوین که در نامه‌ای در 25 آبان ماه خطاب به اسماعیلی، مدیر شهرسازی و معماری و دبیر کمیسیون ماده 5 مخالفت خود را اعلام کرده است، دیده نمی‌شود.
حضرتی‌ها در نامه شماره «9320134/5014» آورده است که «با توجه به هویت تاریخی – فرهنگی شهر قزوین و قرارگیری باغستان به عنوان حریم بلافصل و کمربند سبز آن، موضوع ورودی‌های شهر بسیار اهمیت دارد و ساماندهی آن نگاهی ویژه می‌طلبد. پیرو اعلام نظر این اداره‌کل درباره طرح ارائه شده برای ساماندهی ورودی‌های شهر در جلسه کمیسیون ماده 5 تاریخ 4 و 11 آبان ماه، به این وسیله با اعلام مخالفت مجدد این اداره‌کل با طرح‌های یاد شده که موجب تخریب باغیتان و پیامدهای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی منفی برای شهر قزوین است، خواستار بازنگری طرح‌های یادشده و انطباق با ضوابط حفاظتی میراث فرهنگی در آثار ثبت شده در فهرست ملی کشور هستیم.»
این در حالی است که در ابلاغیه‌ای که 27 آبان ماه حامد مانی‌فر، سرپرست اداره کل راه و شهرسازی استان قزوین به شهردار این شهر ارسال کرده، اعلام کرده است «با توجه به نامه‌ی شماره 68074 تاریخ 30/11/85 استاندار قزوین مبنی بر تفویض اختیار ابلاغ مصوبات کمیسیون‌های ماده 5، به پیوست بند واحد مصوبه ماده‌ی 5 شهر قزوین در تاریخ 27/7/1393 که به امضای اعضای کمیسیون مذکور رسیده و در دبیرخانه ثبت شده است، برای اجرا با رعایت مفاد مصوبه و سایر ضوابط مورد عمل، ابلاغ می‌شود.»
به گزارش ایسنا، اگر مسئولان این پروژه حرف میراث فرهنگی را برای ثبت ملی بودن باغستان قبول ندارند، آیا به بخشنامه‌ی شورای عالی معماری و شهرسازی نیز بی‌اهمیت‌اند که اعلام کرده است «باغستان یک اثر ثبتی است»؟
در این میان باید دید میزان تصمیم‌گیری کمیسیون ماده‌ی 5 برای یک اثر ثتبی چقدر مهم‌تر از نظر میراث فرهنگی در این زمینه است؟ و چرا با وجود مخالفت اداره کل میراث فرهنگی استان قزوین، اعضای کمیسیون ماده‌ی 5 و اداره‌کل راه و شهرسازی رای مدیر میراث فرهنگی را نادیده گرفته و همچنان به کار خود در این زمینه ادامه می‌دهند؟
آن‌ها حتی دو روز پس از اعلام مخالفت رسمی مدیرکل میراث فرهنگی قزوین، ابلاغیه رسمی به شهرداری این شهر می‌فرستند تا کارشان را آغاز و اجرایی کنند!