جام جم سرا- «هجیج» روستایی‌ست دیدنی، حوالی شهرستان پاوه در استان کرمانشاه. جایی که اگر قصد لذت بردن از هوای سالم و طبیعت زیبا را دارید بهتر است دیدار از آن را در برنامه سفرتان بگنجانید.
وقتی قصد سفر به این نقطه از کشورمان را دارید اگرچه هنوز به هجیج نرسیده‌اید، جاده پر پیچ و خم و تند کوهستانی در میان صخره‌های سنگی با تونل‌های زیبایش توجهتان را جلب خواهد کرد.
در قعر دره رود پرآب و خروشان سیروان جریان دارد و بر دامنه تند کوه خشن و طبیعت وحشی، سبزی درختان روستایی پررونق و زنده پیداست و در میان سرسبزی درختان، خانه‌ها. خانه‌هایی که حیاط هر یکی، بام آن یکی است و جالب آنکه در و پنجره‌های همه خانه‌ها آبی آسمانی رنگ شده است.
پس از خود روستا مردم مهربان و مهمان‌نواز و خودکفا و بی‌مانند هجیج با لهجه زیبای هورامی کردی که بسیار نزدیک به اوستایی و پهلوی است و بعد لباس‌های سنتیشان شگفت‌زده‌تان خواهد کرد.
روستا غیر از باغ‌های سبز و مردم مهربان و خانه‌های زیبایش دیدنی‌های دیگری هم دارد.
یکی از جاذبه‌های قابل توجه این روستا وجود امامزاده سید عبیدا… فرزند امام موسی کاظم (ع) است که اهالی منطقه از آن به نام کوسه هجیج یاد می‌کنند و بسیار مورد احترام آن‌هاست. چله‌خانه روستا با بنای دیرین، ستون‌های چوبی و نمدهای زیبایش از دیگر نقاط دیدنی روستاست. اگر هوس آب و طبیعت نیز کرده‌اید کافی است حدود ۱۰ دقیقه جاده هجیج را ادامه دهید تا به یکی از شگفت‌انگیز‌ترین نقاط طبیعت ایران برسید. دست چپ جاده غاری را بر دامنه کوه می‌بینید با قطر دهانه حدود ۶ متر و از این حفره بزرگ در تمام فصول سال آب با فشار بسیار زیاد بیرون می‌زند و به رودخانه سیروان می‌ریزد و این پدیده دیدنی را مردم هجیج چشمه بل می‌نامند. دو سه قدمی که بیشتر در جاده پیش بروید حفره دیگری خواهید یافت که باید ده پانزده قدمی واردش شوید تا به پله‌هایی برسید. از پله‌ها که بالا بروید در دل کوه و در میان غار، آبی آرام و خوشرنگ را خواهید دید که منظره آرام و بکر و بی‌مانندی را پیش رویتان رقم زده است. همین آب است که از حفره نخست بیرون می‌ریزد و چشمه بل را می‌سازد.
منطقه اورامانات با طبیعت بکر و کوه‌های سرسبزش فضای مناسبی را برای دامداری فراهم کرده و همین باعث شده در تمام این منطقه از جمله در هجیج محصولات دامی دست اولی پیدا کنید. لباس و پارچه‌های زیبای کردی با جنس طبیعی و رنگ‌های خیره‌کننده‌شان نیز گزینه بعدی خرید است.
اما سوغات ویژه هجیج گیوه آن است که بسیاری از اهالی روستا از همین راه کسب درآمد می‌کنند.
گیوه هجیج پای چپ و راست ندارد و در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شود و به رنگ سفید با کفی‌هایی به رنگ آبی کاربنی، قرمز، سفید و … به فروش می‌رسد.
غیر از لبنیات و روغن حیوانی و کره محلی هجیج، گوشت دام‌های منطقه اورامانات از جمله خوردنی‌هایی است که نمی‌توان از کف داد. اگر ماشین شخصی دارید و حوصله حدود نیم ساعت رانندگی بیشتر در جاده خاکی و کوهستانی هجیج را دارید به روستایی به نام بلبر خواهید رسید که طبیعت با صفایی هم دارد و کنار آب دو سه کبابی دارد که گوشت بسیار تازه گوسفندی را به صورت چنجه به سیخ می‌کشد و به مزه تکرارناپذیر کبابی مهمانتان می‌کند. روبروی همین کبابی‌های بلبر نوعی نان ضخیم (شبیه تافتون) هم پخت می‌کنند که داخلش سبزیجات دارد و در روغن سرخ می‌شود و بسیار چرب و خوشمزه است و کلانه نامش نهاده‌اند.
متأسفانه یا خوشبختانه هنوز در هجیج هتل یا اقامتگاه عمومی گردشگری ویژه‌ای احداث نشده است. برای اقامت می‌توانید اتاقی یا خانه‌ای از افراد محلی با قیمت مناسب کرایه کنید و اگر این بخت را داشتید (که تقریباً همیشه هم دست می‌دهد) که بر سر سفره مردم روستا بنشینید، حتماً و حتماً مصاحبت مردم دوست‌داشتنی هجیج را از دست ندهید.
مسیر اصلی دستیابی به هجیج از راه شهرستان پاوه در استان کرمانشاه است. یعنی باید به کرمانشاه بروید و از آنجا به پاوه و بعد ۲۵ کیلومتر تا هجیج راه دارید. اما از آنجا که جاده کوهستانی است و ممکن است وسوسه شوید ادامه مسیر هجیج تا اورامان تخت را نیز تجربه کنید حتماً باک بنزینتان را در پاوه پر کنید. از پاوه که خارج می‌شوید باید تابلوهایی که به سمت نودشه راهنماییتان می‌کنند دنبال کنید و کمی که در جاده نودشه رفتید علایم راهنمای هجیج را خواهید دید.
از جاده نودشه که خارج شوید حدود ۹ کیلومتر مسیر کوهستانی پیچ در پیچ و بکر با چند تونل و دره‌ای از رودخانه خروشان سیروان پیش رویتان خواهد بود. ادامه همین مسیر به اورامان تخت و سپس به مریوان می‌رسد که راه دوم رفتن به هجیج نیز از همان سو است.