ثانیا این که نظراتشان می‌تواند در ذهنیت‌سازی برای گردشگری ایران در دنیا موثر باشد و ثالثا این که توجیه کردن این تیپ افراد و مجاب کردنشان به ارائه نظرات واقعی درباره ایران، می‌تواند راه مناسبی برای مبارزه با تصاویر غیرواقعی ساخته شده توسط رسانه های غربی باشد. متنی که می‌خوانید، گزیده ای از مطالبی است که یک روزنامه‌نگار هلندی پس از سفر به ایران در یکی از روزنامه‌های پرتیراژ کشورش نوشته است.
حتما انتظارش را ندارید…!
فرهنگ بسیار زیبا، طبیعت و مناظر پرابهت و مردم مهمان‌نواز. شاید فکر نکنید، اما اکنون درباره ایران صحبت می‌کنیم. پس از سفری به این کشور، دیگر تمام پیشداوری‌ها از بین می روند. راهی بسیار طولانی را مشاهده می‌‌کنم که روی تپه‌های زیادی ساخته شده است. در مقابل خود، کوه‌های زاگرس را تماشا می‌‌کنم. راننده‌های خودرو‌هایی که از رو به‌رو می آیند، از دیدن ما خارجی ها تعجب می‌کنند. در بسیاری از مواقع، شیشه ماشین پایین می‌رود و می‌گویند به ایران خوش آمدید.
در سفر ایران، با مناظر زیبای بسیار زیادی مواجه شدم. از سرسبزی شمال ایران تا صحرا‌های بسیار زیبای جنوب این کشور. در میان راه، شهر‌های زیبایی را دیدم که پر از زندگی و فرهنگ است. در شهر یزد، خیابان‌های باریک و زیبایی را دیدم که مشابه داستان‌های هزار و یک شب است. در این شهر زیبا، مساجد مختلفی وجود دارد و صد‌ها فروشگاه در بازار‌های سرپوشیده دیده می شود. راه، ما را به شهر زیبای شیراز، شهر شعر رساند. سفر به شیراز به معنای بازدید از آرامگاه حافظ، یک شاعر ایرانی است که در سال 1390میلادی درگذشت. تمامی ایرانیان حداقل یکی از اشعار این شاعر را از حفظ هستند.
گروهی از جوانان از مقابل ما گذشتند و به نظر می‌رسید که می خواهند با ما صحبت کنند. پرسیدند: سلام، از چه کشوری هستید؟ آنان همانند ما کنجکاوند. چرا به ایران آمده ایم؟ به ما گفتند متاسفانه همه غربی‌ها فکر می‌کنند که مردم ایران تروریست هستند، این گونه نیست؟
آنها خوشحال هستند که ما به ایران سفر کرده‌ایم. این‌گونه می توانیم در هلند به مردم بگوییم که ایران کشوری بسیار زیبا برای گردشگران است.این جوانان ما را به پارکی نزدیک آرامگاه حافظ بردند. شیراز به گل‌های رنگارنگ، پارک‌های زیبا، درختان میوه و حوض‌های بسیار زیبا در وسط شهر معروف است. در سایه این درخت‌ها، یک فرش ایرانی انداخته شده و روی آن یک قوری چای است. پیک نیک در شیراز همانند بقیه شهر‌های ایران، بسیار محبوب است.
نمی توان بدون بازدید از تخت جمشید، از ایران بازگشت. تخت جمشید قلب تاریخ قدیم ایران بود. اکنون ایرانیان به این موضوع افتخار می کنند و معتقدند تخت جمشید مدرک تاریخ آنان است.علاوه بر این فرهنگ زیبا، مهمان‌نوازی مردم ایران بخش بزرگی از تجربه سفر به ایران است. در یکی از پارک‌های تهران، دو ایرانی که در نیویورک متولد شده اند به ما در خواندن نقشه تهران که به فارسی نوشته شده، کمک کردند. با وجود آن که در آمریکا زندگی می‌کنند دلتنگ عطر، رنگ و فضای ایران هستند. از این‌رو هر سال به مدت یک ماه به ایران سفر می‌کنند.
یکی از موضوعات در مهمان نوازی ایرانی که باید به آن توجه کنید، تعارف است. احتمال دارد که در ایران مردم شما را به خانه خود برای صرف نهار یا شام دعوت کنند. این دعوت را قبول کنید، زیرا احتمالا بهترین غذا را می‌توان در خانه مردم خورد.
ماجراجویی در ایران
مادلون اولستهورن و سوزانه کوکس در طول برنامه سفر آمستردام به سنگاپور، با ماشین به ایران نیز سفر کردند. افراد زیادی به این دو گفتند که سفر با خودرویی قدیمی به کشور‌هایی چون ایران و پاکستان غیرممکن است، اما واقعیت چیز دیگری است. واقعیت در ایران بسیار زیباتر است. مادلون می‌گوید: مهمان نوازی که در ایران با آن مواجه شدیم، در هیچ کجای جهان ندیده بودیم. مردم کنجکاوند، همه علاقه دارند با ما آشنا شوند.
در جاده نیز همه مهمان‌نواز هستند. خودرو‌ی ما گازوئیلی است و پیدا کردن گازوئیل برای ما اندکی مشکل است، اما کافی است که تنها یک بار دست خود را مقابل یک کامیون بالا ببریم. آنها به ما کمک می‌کنند. یک راننده کامیون توقف کرد و به ما گازوئیل داد. او به زبان انگلیسی تسلط نداشت، اما خیلی سریع با یکی از اعضای خانواده خود تماس گرفت تا از من سوالی بپرسد.او گفت: نظرت درباره ایران چیست؟
پاسخ بنده بسیار ساده بود: ایران زیباست. فرهنگ، طبیعت و بویژه مردم ایران زیبا هستند. زمانی که به تخت جمشید رسیدیم، نمی توانستیم عکس گرفتن را متوقف کنیم. گردشگران ایرانی از همه قسمت‌های تخت جمشید عکسبرداری می کنند. آنها به این بنا افتخار می‌کنند. ایرانیان حق دارند که به تاریخ خود افتخار کنند.
شمال سبز ایران
فکر می‌کنید که ایران تنها از خاک و سنگ تشکیل شده است؟ پس باید یک بار به شمال این کشور سفر کنید. در زمستان می توان در شمال ایران به ورزش‌های زمستانی چون اسکی پرداخت.راه تهران به دریای خزر، راهی معروف در ایران است.
برای رسیدن به دریای خزر باید از کوه‌های زیادی عبور کرد. در میانه راه، در هر چند صد متر یک بار رستوران‌های ایرانی را می توان مشاهده کرد. هر کسی که مکان زیبایی را ببیند توقف می‌کند، فرش ایرانی را از خودرو درمی‌آورد و استراحت می‌کند.
افرادی که زمان کافی دارند، پس از هشت ساعت رانندگی و پیچ‌های فراوان به شهر رامسر می‌رسند. پس از دو ساعت رانندگی از تهران، بلندترین کوه‌ها را مشاهده می‌کنیم. تقریبا در تمامی سال، این کوه‌ها پوشیده از برف است و می توان در آنها به ورزش‌های زمستانی پرداخت. برای ورزش‌های زمستانی سه مکان وجود دارد که دیزین بزرگ‌ترین آنهاست. بلندترین نقطه، حدود 3600 متر است. افرادی که علاقه دارند به کشور دیگری جز آلمان و فرانسه سفر کنند، می‌توانند به ایران فکر کنند.
ترجمه: علیرضا کریمی – ضمیمه چمدان