شمس العماره

دو جغد نر و ماده در محفظه ساعت شمس العماره لانه ساخته بودند و شایع بود که آنها فقط با تغییر هر سلطنت ظاهر می شوند. شایعه ای که به واقعیت پیوست!

به گزارش خبرنگار مهر، جعفر شهری در کتاب تهران قدیم خود نوشته است: کلاه فرنگی ( سقف اتاقکی که ساعت در آن جاساز شده است) ، ساعت شمس العماره که همیشه بیرقی( پرچمی) بر فراز آن  می جنبید ، دارای عجایبی بود که تهرانی ها ، از آن حرف می زدند.

یکی اینکه در زوال حکومت محمد علی شاه، روزی کلاغ ها بر بیرق حمله ور می شوند و با منقارشان آن را ریزریز می کنند . دو روز بعد محمد علی شاه گریخته مشروطه خواهان غالب شده و سلطنت تغییر می کند .

 

دوم؛ ساعت بزرگ دو طرفه ای بر بالای شمس العماره نصب شده بود که درباره صدای زنگ این ساعت می گفتند صدایی داشته که افراد در چهار فرسخی (24 کیلومتر) آن، صدایش را به وضوح می شنیدند و بیمار با شنیدن صدای آن قالب تهی می کرده است . اگرچه این اغراق و مبالغه ای بیش نبود و آن را بیش از حد بزرگ کرده می گفتند بر اثر شکایت مکرر اهالی، شاه را مکلف می کند که دستور کم کردن صدای ساعت را داد تا با نمد صدای آن را خفیف کنند. اما آنچه مقرون به حقیقت بود این است که صدای ساعت تا اقصی نقاط شهر می رسید این ساعت سالهاست که از کار افتاده ولی اسکلت آن هنوز خودنمایی می کند ساعت سازاین ساعت میرزا علی اکبر خان بود که آن را کوک و تعمیر می کرد.

 

سوم؛ دو جغد نر و ماده بودند که در محفظه این ساعت لانه داشتند و شایع بود که هر بار ظاهر شوند، سلطنت تغییر می کند. می گفتند در موقع کشته شدن ناصرالدین شاه ، سه روز از لانه بیرون آمده بودند که  روز سوم شاه تیر خورده تاج و تخت به مظفر الدین شاه می رسد آنچه این شایعه یا حقیقت را بر سر زبان ها انداخت، بیرون آمدن و ظاهر شدن این دو جغد در روزهای 16 تا 19 شهریور 1320 بود. جغدها که بیرون آمدند مردم می گفتند خدا عاقبت پیداشدن جغدها را به خیر کند، که متفقین به ایران حمله کردند، قحطی، کشتار و نا امنی همه جا را گرفت و شد آنچه قلم از بیانش عاجز است.