سفر

انتشار آگهی در روزنامه‌ها دلیلی بر معتبر بودن عامل تبلیغ‌کننده نیست. روزانه آگهی‌های پرطمطراقی از تورهای مسافرتی در روزنامه‌های پرتیراژ و معتبر داخلی منتشر می‌شود که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای تبلیغ‌کننده‌ی آن مجوزی صادر نکرده است و تبلیغ آن را معتبر نمی‌داند.

به گزارش خبرنگار گردشگری ایسنا، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دو سال پیش طی مکاتبه‌ای با معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فهرست کاملی از آژانس‌های مسافرتی دارای مجوز را اعلام کرد،‌ درخواست برای ممنوع کردن تبلیغات دروغین تورهای گردشگری بدون مجوز و غیرقانونی در مطبوعات کشور، تا کنون چندین بار مطرح شده، اما روزنامه‌ها به سیاق قبل و بدون مانع این تبلیغات را منتشر می‌کنند تا همین حالا که ظاهرا دیگر کسی با محتوای این تبلیغات کاری ندارد، مخصوصا آن‌که ورود ابزارها و شبکه‌های اجتماعی جدید، دایره‌ی چنین فعالیت‌هایی را وسیع‌تر و کنترل را از محدوده اختیار یک دستگاه خارج کرده است.

در چنین شرایطی، شاید بهترین کار رجوع به همان شیوه‌های سنتی کنترل و مراقبت شخصی باشد. در نخستین گام، پیش از آن‌که هر محصولی از این مُبلغان و یا آژانس‌های مسافرتی خریده شود، بهتر است از مجاز بودن فعالیت آژانس مورد نظر خود اطمینان حاصل شود، چرا که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درصورت بروز مشکل، به شکل قانونی می‌تواند احقاق حق و متخلف را بازخواست کند.

درصورتی‌که فروشنده تور غیرمجاز باشد، باید از مراجع قضایی پیگیر ماجرا شد که حتما زمان و هزینه بیشتری صرف خواهد شد. معمولا در اداره‌های میراث فرهنگی و گردشگری هر استان واحدی وجود دارد که با دریافت نام فروشنده تور، می‌تواند صحت مجوز آن را تایید و یا رد کند. ضمن آن‌که همه آژانس‌های مسافرتی موظف‌اند مدارک و مجوزهای معتبر خود را در دید عموم قرار دهند.

در مرحله‌ بعدی، لازم است هنگام خرید تور و یا هر خدمت دیگری از آژانس، قراردادی نوشته شود که در آن تمام تعهدات آژانس حتی اگر قبلا شفاهی وعده‌ی آن را داده و خدمات قابل اجرا در تور با جزئیات کامل ذکر شود تا در صورت تخلف و بدتعهدی آژانس، خریدار بتواند حقوق خود را پیگیری کند.

با آن‌که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و تشکل‌های خصوصی گردشگری، پیش از فرا رسیدن نوروز و یا به بهانه‌های دیگر، روی نوشتن چنین قراردادی تاکید می‌کنند، اما این موضوع همچنان هنگام معامله‌ی تور، مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد، درحالی‌که شاید تنها سند قانونی که می‌توان از طریق آن حقوق خریدار را پیگیری کرد، همین چند برگ قرارداد باشد که بسیاری تکمیل کردن آن را خارج از حوصله می‌دانند و از نوشتن آن صرف‌نظر می‌کنند.

همچنین لازم است مشتریان تور بدانند، بر اساس مقررات سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بیمه کردن تمام مسافران تور الزامی است و این مورد باید در قرارداد “شفاف” لحاظ شود.

همراه داشتن راهنمای تور دارای کارت معتبر از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از ضروریات سفرهای گروهی است که این بند نیز باید در قرارداد ذکر شده باشد.

در قراداد، هر آنچه آژانس به صورت شفاهی و یا در تبلغات وعده داده، الزاما باید قید شود؛ از جمله؛ تاریخ، روز و ساعت رفت و برگشت و محل حرکت، ‌نوع وسیله حمل و نقل، مشخصات هتل با ذکر درجه و ستاره و ظرفیت اتاق، وعده‌های غذایی و محل سرو آن، مکان‌های مورد بازدید و چگونگی پرداخت هزینه‌ها در این بخش، تعداد ترانسفرها و حمل و نقل‌های درون‌شهری.

براساس مقررات سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، چنانچه مسافر از کیفیت تور و یا نوع خدمات ناراضی بود، می‌تواند به اداره‌های این استان در محل اقامت خود مراجعه و طرح دعوی کند.

پیشنهاد می‌شود، اگر در طول سفر مشکلی رخ داد از برخورد مستقیم با مجری و یا راهنمای تور خودداری کرده و موضوع سریعا از طریق متولی پرونده پیگیری شود. طرح شکایت در نوروز به صورت شفاهی و با شماره تماس 09629 امکان‌پذیر است.

علاوه‌بر این، با مراجعه به ‌سازمان متبوع باید فرم شکایت از قبل طراحی شده، تکمیل و رسیدگی به مشکل تقاضا شود.

این شکایت‌ها در کمسیون مربوطه، رسیدگی و درصورت تشخیص تخلف، موضوع در جلسه‌ای با حضور مسوولی از آژانس، مسافر یا وکیل قانونی او، نماینده حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، مسؤول امور دفاتر و دو نفر از کارشناسان انجمن‌های صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران و استان پیگیری و پس از انجام بررسی‌های کارشناسی، رأی لازم صادر می‌شود.

در چنین شرایطی وجود قرارداد کتبی (تیپ سازمانی) می‌تواند شاهدی مستند برای تخلف و جبران خسارت وارده باشد.