مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران گفت: اسناد برخی از اماکن تاریخی تهران اشکالاتی دارد و یا چند نهاد مالکیت آنها را دارند، به همین دلیل نمی‌توان آنها را به بخش خصوصی واگذار کرد.
رجبعلی خسروآبادی درباره واگذاری بناهای تاریخی تهران به بخش خصوصی در گفتگویی با خبرنگار مهر بیان کرد: مشکلی که در استان تهران برای واگذاری بناهای تاریخی داریم این است که برخی از اماکن، مشکل سند مالکیت دارند از جمله خانه نصیر الدوله در تهران.
وی گفت: بیش از ده سال پیش سازمان میراث فرهنگی این خانه را خریداری کرد و مالک آن بدهی به بانک داشت اما چون پرداخت نکرده بود، جریمه شد و جریمه را هم نداد بنابراین به دادگاه رفت. دادگاه هم در مرحله بدوی و تجدید نظر رای قطعی داد که بانک نمی‌تواند این جریمه را بگیرد و مالک اگر اصل بدهی را بدهد، سند از رهن آزاد می‌شود. مالک هم اصل پول را پرداخت کرد و خانه نیز از رهن خارج شد. برای همین نیز دولت توانست معامله کند و آن مکان را خریداری کند. سند نیز به نام دولت جمهوری اسلامی ایران و سازمان میراث فرهنگی صادر شد.
مدیرکل میراث فرهنگی تهران گفت: بانک از چند سال پیش مجدد به دیوان عالی کشور مراجعه و اعلام کرده که مالک باید جریمه دیرکرد بدهی‌اش را هم بپردازد. دادگاه این بحث را تعلیق کرده است به این عنوان که تا وقتی آن بدهی پرداخت نشود عملا بهره بردای از اینجا دچار مشکل است. ما هم در پی آن هستیم که بگوییم این موضوع به ما ارتباطی ندارد زمانی که سازمان میراث فرهنگی این خانه را خرید؛ سند مالکیت آن آزاد بوده است و مشکلی نداشت. بنابراین اکنون منتظر اعلام نظر دادگاه هستیم.
خسروآبادی با تاکید براینکه چنین مشکلاتی دامن‌گیر خانه‌ها و بناهای تاریخی تهران است تصریح کرد: این مشکل دست ما را برای واگذاری خانه نصیرالدوله و خانه‌های دیگر به بخش خصوصی می بندد. بنابراین برای واگذاری این خانه‌ها به صندوق احیای آثار تاریخی و در مزایده قرار گرفتن آنها باید اسناد محکمی در دست داشته باشیم. برخی دیگر از این خانه‌ها نیز آماده واگذاری نیستند. با این حال خانه سرهنگ ایرج که در مالکیت سازمان میراث فرهنگی است، آماده واگذاری است.
وی ادامه داد: برعکس شهرهای دیگر مانند کاشان، اصفهان و یزد، که اغلب بناهای بزرگ تاریخی اش متعلق به دولت است، در تهران این بناها در اختیار نهادهای مختلف است. بنابراین قبل از انجام هر گونه اقدامی برای واگذاری این بناها می‌بایست اسناد مالکیت بناها محکم باشد.
خسروآبادی برای این موضوع مثالی زد و گفت: اعضای شورای شهر فرون آباد در تهران زمینی را در اختیار کمپ‌های گردشگری، قرار دادند و سازمان میراث فرهنگی نیز برای آن هزینه کرد، اما اکنون فردی اسنادی را آورده و گفته که این زمین در مالکیت اوست. قاضی دادگاه هم به او گفته که باید از شورای شهر شکایت کند که چرا زمین را واگذار کرده تا کمپینگ گردشگری در آن ساخته شود. پس اگر از ابتدا این واگذاری درست و با دقت انجام می شد، دیگر این اتفاقات نمی افتاد.
وی افزود: صندوق احیا و بهره برداری از آثار تاریخی نیز اگر می‌خواهد که بناهای تهران را برای واگذاری آماده کند می‌بایست این دقت در واگذاری را داشته باشد. اگر این دقت وجود داشته باشد و روند آن به درستی پیش برود از این دست مشکلات برای همیشه حل می شود.