پراو

در حالی که غارنوردان داوطلب پاکسازی «پرآو» (عمیق‌ترین غار ایران) سه روز در انتظار رسیدن آب آشامیدنی و مواد غذایی در ارتفاعات 3100 متری کرمانشاه بودند با هلی‌کوپتری حامل دو کیسه سیمان و ماسه مواجه شدند!

به گزارش خبرنگار گردشگری ایسنا، عملیات پاکسازی غار «پرآو»، خطرناکترین و عمیق‌ترین غار ایران که دهنه‌ی آن در ارتفاع 3100 متری کوه «شیخ‌علیخان» استان کرمانشاه است، قرار بود از روز دوشنبه (هفتم مهرماه) آغاز شود.

طبق قول و قرارهای رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور و استاندار کرمانشاه قرار بود، مواد غذایی و آب آشامیدنی اعضای این گروه که حدود 1800 کیلوگرم می‌شد با هلی‌کوپتر به محل استقرار کمپ غارنوردان تا ارتفاع 3100 متری منتقل شود، اما چانه‌زنی بر سر «پول» باعث شد، هلی‌کوپتر هلال‌احمر سه روز با تاخیر پرواز بکند و غارنوردان هم سه روز بدون آب آشامیدنی و موادغذایی بمانند و در نهایت برای حمل این بار به قاطرها متوصل شوند.

هلی کوپتر هلال‌احمر روز نهم مهرماه به قله‌ی «پرآو» رسید، درحالی که فقط دو گونی سیمان و دو گونی ماسه با خود حمل کرده بود!

پاکسازی «پرآو» قرار بود هشت روز طول بکشد و زباله‌ها از این غار که 40 سال پاکسازی نشده بود تا فردا دوشنبه 14 مهر خارج شود؛ اما سه روز انتظار برای رسیدن آب آشامیدنی و مواد غذایی کار را به تعویق انداخت، با این وجود گروه غارنوردان حرفه‌ای که حالا جمعیت‌شان به خاطر مسمومیت تعدادی از اعضا و برگشتن عده‌ای دیگر به پایین کوه کمتر شده، امیدوار است؛ پاکسازی این غار با 751 متر عمق و 26 حلقه چاه فردا تمام شود.

جواد نظام‌دوست رییس انجمن غار و غارشناسی ایرانیان که هم اکنون به همراه 14 غارنورد دیگر در پناهگاه غار پرآو در ارتفاع 3100 متری حضور دارد، به خبرنگار ایسنا گفت: برای پاکسازی پرآو حدود 40 غارنورد حرفه‌ای از شهرهای تبریز، تهران، مشهد، سُنقُر، رشت، شهرکرد، اصفهان، کرمان، کردستان و همدان حضور داشتند که برای رسیدن به دهنه‌ی این غار عمیق باید 3100 متر ارتفاع را بالا می‌آمدند، یعنی نخست باید قله‌ای به ارتفاع توچال را صعود می‌کردند تا به دهنه‌ی این غار می‌رسیدند، با این شرایط حمل آب آشامیدنی و موادغذایی مورد نیاز این گروه برای هشت روز تا آن ارتفاع، کار بسیار دشواری بود.

وی اضافه کرد: ما نامه‌ای را از خانم دکتر ابتکار رییس سازمان حفاظت از محیط زیست گرفته بودیم تا انتقال این بارها به وزن حدود دو تن با هلی کوپتر انجام شود، مشکل پول بود، اما سرانجام از سازمان حفاظت از محیط زیست دستوری به استانداری کرمانشاه داده شد تا اقدامات و هماهنگی‌های لازم را برای پرواز هلی کوپتر و انتقال آب و غذا تا آن ارتفاع انجام دهد.

نظام‌دوست ادامه داد: قرار شد استاندار کرمانشاه از بودجه‌ی محیط زیست استان، پول هلی‌کوپتر را که 15 میلیون تومان می‌شد، به حساب هلال‌احمر واریز کند. قرار بود امریه پرواز ششم مهر صادر شود، اما چانه‌زنی بر سر پول، پرواز هلی‌کوپتر را تا روز نهم به تعویق انداخت.

وی گفت: ما در آن ارتفاع درحال از دست دادن زمان بودیم، گروه آب آشامیدنی و مواد غذایی نداشت، برای همین قاطرهایی را اجاره کردیم تا بارها را منتقل کنند. روز نخست به دلیل نداشتن آب آشامیدنی مجبور شدیم از آب داخل غار با وجود خفاش‌ها و موش‌ها، استفاده کنیم که دو نفر از اعضای گروه به دلیل مصرف این آب، مسموم شدند و آن‌ها را برگرداندیم.

این غارنورد ادامه داد: زمانی که هلی‌کوپتر هلال‌احمر رسید، یکی از نمایندگان محیط زیست همراهش بود، بار هلی کوپتری هم که قرار بود آب و غذا باشد، دو گونی سیمان و دو گونی ماسه بود. نماینده محیط زیست آمد، بر دهنه‌ی غار تابلویی نصب کرد و رفت. آن سیمان و ماسه هم برای نصب این تابلو بود که روی آن به زبان فارسی و انگلیسی نوشته شده؛ «غار پرآو، اثر طبیعی ملی».

رییس انجمن غار و غارشناسان ایرانیان در ادامه اظهار کرد: از سال 88 «پرآو» به عنوان اثری طبیعی ثبت ملی شده، هیچ کاری برای حفاظت از آن صورت نگرفته است. حالا هم که عده‌ای غارنورد با هزینه‌ی شخصی و خودجوش می‌خواهند این غار را که از سال 1352 زباله‌ها در آن مدفون و تلنبار شده، پاکسازی کنند، نهایت همکاری مسوولان که می‌توانست انتقال آب آشامیدنی و مواد غذایی باشد، این گونه بود.

این کارشناس غار گفت: نصب یک تابلو در دهنه‌ی غار نمی‌تواند تضمینی برای حفاظت از این اثر طبیعی ثبت شده در فهرست آثار ملی باشد، مگر اینکه برای حفاظت از آن، طرح و برنامه داشته باشیم.

وی اضافه کرد: غیر از قرارگاه نجف اشرف که در این منطقه مستقر است، ما کمک و همراهی دیگری دریافت نکردیم. پاسگاه نجف اجازه داد آب و غذا را که بار قاطرها بود از مسیر این پاسگاه تا ارتفاع 1200 متری منتقل کنیم. همچین قرار است هیات کوهنوردی این پاسگاه هنگام خروج زباله‌ها کمک کند.

نظام‌دوست ادامه داد: گروه غارنوردان در چنین شرایطی پاکسازی غار را انجام داد، تا به حال 40 کیسه زباله از چاه 26 این غار خارج شده، ما با توجه به سخت گذری «پرآو» به عنوان غار عمیق و خطرناک، ذره ذره زباله‌ها را خارج کردیم تا ایمنی اعضای گروه به مخاطره نیافتد.

وی افزود: ما هم اکنون مشکل آذوقه نداریم و 5 حلقه چاه دیگر مانده تا پاکسازی کنیم، چاه‌هایی که دهلیزها و خرچنگ روهای زیادی دارند و گذر از آن‌ها کم خطر نیست. مساله ما در این برنامه فقط ناهماهنگی اداری و مسوولان بود که می‌توانست به موقع و به وقت نیاز حل شود.

او در ادامه با ابراز امیدواری از اینکه برنامه تا فردا، دوشنبه 14 مهرماه تمام شود، گفت: در این برنامه 44 غارنورد حرفه‌ای از سراسر کشور حضور داشتند؛ اما عده‌ای از آن‌ها به دلیل پایان یافتن زمان مرخصی‌های کاری‌شان یا اینکه قرار بوده عید قربان در کنار خانواده باشند، برگشته‌اند و هم اکنون عملیات پاکسازی با 14 غارنورد ادامه دارد.

رییس انجمن غار و غارشناسان ایرانیان سپس به زباله‌هایی با ارزش تاریخی که از این غار خارج شده است، اشاره کرد و افزود: در بین زباله‌های خارج شده، قوطی کنسرو ساردین گروه انگلیسی که در سال 1352 این غار را کشف کردند و طناب لهستانی‌ها متعلق به 40 سال پیش دیده می‌شود.

نظام‌دوست درباره‌ی چگونگی انتقال زباله‌های این غار به پایین کوه با توجه به سختی‌هایی که برای انتقال آب و مواد غذایی داشتند، توضیح داد: ابتدا برنامه این بود که زباله‌ها به دلیل آلودگی زیادی که دارند، با هلی کوپتر به پایین کوه منتقل شود اما با توجه به اوضاعی که برای حمل آب و غذا داشتیم، بعید می‌دانم هلی کوپتر بالا بیاید. احتمالا از چهارپاهای کرایه شده استفاده کنیم یا درصورت ناچاری، زباله‌ها را تفکیک و آن‌هایی که مشکل ندارند را در ارتفاع امحاء کنیم.