کیش را به «کشتی یونانی» و هتل‌هایش می‌شناسند؛ سوال اول اگر نباشد دومین سوال هرکسی از شما به‌عنوان مسافر کیش، این است که در کدام هتل اقامت داشتید، واقعیت هم این است که اگر در کیش در هتل مناسبی نباشید، روزهای خوبی را تجربه نخواهید کرد.
در دنیا، همه‌چیز بر محور تبلیغات پیش می‌رود؛ اگر جایی رونق می‌یابد یا دچار رکود می‌شود باید به‌دنبال سیاست‌های تبلیغاتی اتخاذشده گشت. تبلیغات برای برخی کشورها که در مسیر پیشرفت هستند، آنقدر اهمیت دارد که حتی تورهایی را مخصوص خبرنگاران، با هزینه‌ی خودشان و دادن بهترین امکانات برگزار می‌کنند تا چهره‌ی خوبی را به‌وسیله‌ی رسانه‌های کشورهای دیگر به مردم دنیا نشان دهند؛ اما اینجا در کمتر حوزه‌ای به تبلیغات بها داده می‌شود.
به گزارش خبرنگار بخش گردشگری ایسنا، در حالی که فقط چند هفته به آغاز تعطیلات نوروز 94 و سیل سفرها مانده و هشتمین نمایشگاه «بین‌المللی» گردشگری، هتلداری و صنایع وابسته با حضور چند گروه خارجی در جزیره‌ی کیش برگزار شده بود، پنج گروه خبری از تهران با هدف پوشش بهتر این نمایشگاه، مهمان سازمان منطقه‌ی آزاد کیش شدند.
خبرنگاران براساس ذات کار حرفه‌ای‌شان باید انعکاس‌دهنده‌ی شرایط موجود به مردم و مسافرانی باشند که احتمالا می‌خواهند نوروز را در این جزیره بگذرانند؛ اما در چنین شرایطی، واحدی که به‌شکل مستقیم مسوول عرضه‌ی بهترین خدمات به مسافران است، به گروه‌های خبری، بدترین خدمات ممکن را ارائه کرد؛ پس می‌توان گفت، وای به حال مسافرانی که رسانه ندارند!
معمولی‌تر از معمول
هتل سه ستاره‌ی معمولی؛ این عنوان هتل انتخابی در کیش برای خبرنگاران بود که در واقع، همان «هتل دو ستاره» است. دو ستاره به هتل‌هایی داده می‌شود که این شرایط را داشته باشند: «خانه‌داری بسیار خوب، دکوراسیون جذاب و وجود تلویزیون رنگی و تلفن در تمام اتاق‌ها، مبلمان با کیفیت، رستوران با قابلیت ارائه سرویس در هر وعده غذایی، خدمات‌رسانی به اتاق‌ها، ورودی هتل با ظرفیت مناسب، تخت‌هایی با اندازه معمولی و بزرگ‌تر، سرویس حمام خوب و زیبا، قفسه‌های کافی، امکانات تفریحی، حوله و صابون، پرسنل آموزش‌دیده و لاندری (خشکشویی) و روم سرویس».
اما در نمونه‌ی مورد اشاره این شرایط حاکم بود: قطع بودن تلفن و بیشتر پریزهای برق اتاق، نبودن حوله و ملافه‌ی تمیز در اتاق‌ها، فعال نبودن سیستم لاندری (خشکشویی)، مبلمان و سرویس خواب کهنه و کثیف، دیوارهای فرسوده و طبله‌کرده، قرار داشتن سه تخت خواب در اتاقی دوتخته که سبب غیرقابل استفاده شدن کمدها شده بود، سیستم گرمایشی – سرمایشی از کار افتاده، سرویس بهداشتی کثیف با بویی نامطبوع که به‌محض باز شدن در ورودی سوییت به مشام می‌رسید و در پایان، هم‌اتاقی‌های ناخوانده‌ای مانند سوسک و مارمولک.
این نحوه‌ی پذیرایی از کسانی بود که برای تبلیغ و جذب گردشگران داخلی و خارجی به کیش سفر کرده بودند، ولی آنچه دیدند با رویاهای‌شان تفاوت زیادی داشت. در این شرایط آیا حق داریم که بگوییم گردشگری ایران بیش از اندازه رونق دارد؛ با این کیفیت و تبلیغات، مسافرانی داخلی و خارجی که آگاهانه در چنین هتل‌هایی اقامت می‌کنند، سطح تحمل بالایی دارند.
ما به فکر جیب خودمان هستیم!
طبقه‌ی مرفه جامعه‌ی ایرانی در تعطیلاتی مانند نوروز، بنابر دلایل متعدد، در هتل‌های کشورهای دیگر یا هتل‌های لوکس ایران اقامت می‌کند، گروهی از مردم هم در چنین فرجه‌هایی که قیمت‌ها چند برابر می‌شود، به‌دلیل ضعیف بودن قدرت مالی‌شان سفر نمی‌روند، می‌ماند مردمی که پول اندکی را برای تفریح و استراحت کنار گذاشته‌اند. اولویت آن‌ها نیز بعد از اقامت در خانه‌ی اقوام و خویشان، پیدا کردن هتل‌هایی با سطح قیمت متوسط است، مثلا اتاقی با چهار تخت و قیمت 310هزار تومان برای هر شب، سطح قیمت متوسطی دارد، اما سطح امکانات بیشتر این هتل‌ها، پایین است.
نوروز فصل رونق گردشگری و سورچرانی هتل‌هاست، اگر در تمام سال هتل‌ها خالی بمانند، ظرفیت اکثر آن‌ها در نوروز تکمیل می‌شود. هر سال هم کمیته‌ها و گروه‌هایی برای رسیدگی به شکایات مردم و بهبود کیفیت خدمات‌دهی به مسافران در نوروز تشکیل و کارهایی هم انجام می‌شود؛ اما کتاب این داستان در پایان نوروز بسته و سال آینده دوباره باز می‌شود.
بارها خوانده یا شنیده‌ایم که استانداردسازی هتل‌ها جزو اولویت‌هاست، اما اگر «مشت نمونه خروار» باشد، در منطقه‌ای مانند کیش که به هتل‌هایش معروف است، هتل‌های با سطح قیمتی متوسط، وضعیت چندان مناسبی ندارند. البته شاید درباره‌ی هتل‌های چهار و پنج ستاره در کیش نظارت بیشتری شود، همان‌طور که چندی پیش، یکی از ستاره‌های هتل ارم که خبرنگاران بارها مهمان آن بودند، کم شد.
ظاهر و باطن‌مان یکی نیست
موضوع دیگری که در دفع گردشگران در درازمدت می‌تواند تأثیرگذار باشد، تبلیغات دروغین است؛ تصادفا هتل انتخابی معاونت گردشگری سازمان منطقه آزاد کیش برای سفر خبرنگاران به کیش، نمونه‌ی مناسبی در این زمینه نیز می‌تواند باشد.
در سایت‌ها، این هتل دارای «سوییت‌هایی ساحلی» معرفی شده، در حالی که ساحل خلیج فارس از این هتل اصلا دیده نمی‌شود و فاصله‌ی آن از شهر و دیگر مراکز مهم کیش، بسیار دور است.
همچنین تصاویری که از این هتل در سایت‌ها منتشر شده، مکانی زیبا و فریبنده را نشان می‌دهد، اما متأسفانه این فقط ظاهرسازی است و آنچه مسافران، پس از پرداخت دست کم 200هزار تومان برای هر شب اقامت با آن روبه‌رو می‌شود، باطنی نازیبا و کهنه است.
در این گزارش تصاویری از داخل سوییت‌های این هتل منتشر می‌شود که آنقدر گویا هستند که به توضیح نیازی ندارند.