اسماعیل قادری گفت: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با پشتیبانی از مقاصد سفر، امکانات مناسب‌تر و فضای ارزان‌تری برای گردشگران کم‌درآمد می‌توان فراهم کند.
این استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: در دهه‌ی 90 میلادی کشور ژاپن برای تشویق مردم به انجام سفر، بخصوص سفرهای خارجی وام‌های بدون بهره یا بلاعوض به کشورهای همسایه پرداخت می‌کرد تا آن‌ها در تأسیسات زیرساخت‌های گردشگری خود سرمایه‌گذاری کنند و گردشگران با هزینه‌ی کمتر و فضای مناسب‌تری به سفر بروند.
وی ادامه داد: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می‌تواند با پشتیبانی از مراکز خدماتی و گردشگری، مردم کم‌درآمد را برای انجام سفرهایی ارزان‌تر تشویق کند. اگر قرار است در طرح‌هایی مانند «همگانی، همه‌مکانی و همه‌زمانی کردن سفر» یا «سفر مهر» مانند بحث «سفرکارت» به مردم پول پرداخت شود، این طرح‌ها ناموفق خواهند بود.
او اظهار کرد: بحث همگانی، همه‌مکانی و همه‌زمانی کردن سفر حدود سال 1386 در قالب یک پروژه انجام شد و یکسری مستندات نیز برای آن تهیه کردند و قرار شد به استناد گزارش‌های تهیه‌شده، بحث «توزیع مناسب زمانی و مکانی سفر» در سطح گستره‌ای از کشور دنبال و تعادل در سفر برقرار شود تا فشار بر مقاصد گردشگری خاص مانند مناطق ساحلی و شهرهایی مانند شیراز و سپس جاده‌های این مناطق کمتر شود.
قادری اضافه کرد: آن پروژه از نظر مبنای علمی می‌توانست خوب باشد و یک توزیع بهینه در سفر محسوب شود، ولی از وقتی به‌دلیل وجود چند تعطیلی امکان تراکم سفر زیاد شد، هرچند همه‌ی تأکیدها در اجرایی شدن این پروژه، درباره‌ی اقشار کم‌درآمد بود، اما واقعیت این بود که برنامه به این نیاز نمی‌توانست پاسخ دهد و اهداف و محتوای برنامه به سمت دیگر رفت، چون هدف و محتوای طرح با یکدیگر مغایرت داشتند.
وی با اشاره به طرح جدیدی که اولویت آن با رانندگان تاکسی، اتوبوس و کامیون است، افزود: رانندگان اتوبوس و کامیون که خود به‌طور دائم در سفر هستند، چرا دوباره باید به سفر فرستاده شوند.
این استاد دانشگاه اجرایی شدن یک طرح با هدف حمایت از قشر کم‌درآمد جامعه برای مسافرت را یکی از بحث‌های علمی در صنعت گردشگری دانست و گفت: سیاست‌های حمایت از طبقات متوسط برای سفر، کاری است که باید سریع‌تر انجام شود، اتفاقی که اکنون همه‌ی دنیا به آن فکر می‌کند.